سه شنبه 8 خرداد 1403 - 0:11:13
طی سالهای اخیر بهدلیل جذب مخاطب، ساختاربرنامههای تلویزیونی همیشه موردتوجه کارشناسان و فعالان رسانه بوده است اما دردوره افزایش سواد رسانهای وظهور شبکههای اجتماعی و البته شبکه نمایشخانگی و فضای رقابتی، تلویزیون بر آن شد تا برنامههای جدیدی راطراحی و روانه آنتن کندکه این اقدام نیزباضعف و قوتهایی همراه بوده است.
یکی از این برنامهها «سرنخ» بود که در ژانر پلیسی و معمایی ساخته و از شبکه نسیم پخش شد. این برنامه در نوع خود بیبدیل بود، چراکه کاملا نوآورانه علاوه بر رویکرد سرگرمی برای مخاطب، موضوع پیشگیری از جرایم خشن را نیز بهطور غیرمستقیم دنبال کرد و موفقیتهایی نیزداشته است. تاکنون بیشتر برنامههای پلیسی در قالب نمایش یا برنامههای شبانه و با حضور هنرمندان و مسئولان بوده اما سرنخ اولین برنامه پلیسی است که در قالب مسابقه طراحی و تولید شده است و شرکتکنندگان آن افراد عادی جامعه بودند که مجال کلنجار با پروندههای جنایی واقعی را یافتهاند.سرنخ سراغ پروندههای واقعی که در دل جامعه وجود دارد رفت تا به مخاطب آموزش دهد که هر اندازه پرونده پیچیده باشد و مجرمان درصدد فرار از پلیس باشند، باز با سرنخ میتوان معادله را حل کرد و اینگونه کاهش جرائم را نیز میتوان انتظار داشت.
سؤال اینجاست که آیا چنین برنامههایی برای مخاطب تلویزیون لازم است یا خیر؟
با نگاه به آمار خشم و ناملایمات سطح جامعه بهوضوح نیاز ساخت و نمایش چنین برنامهای عیان است. بسیاری از جرائم جرح و قتل براثر خشم آنی، قابل کنترل و با کمی درنگ قابل گذشت بوده اما یک عمر پشیمانی به بار آوردهاند.ساخت چنین برنامههایی که براساس خلاقیت و فضای اجتماعی شکل میگیرد این نوید را میدهد که میتوان از این دست برنامهها را بیشتر از شبکههای سیما تماشا کرد، چراکه تولید چنین آثاری براساس پروندههای موجود، مخاطب بیشتری را با خود همراه میکند.برنامه سرنخ با اجرا و تهیهکنندگی آریا طاهری چهارشنبه تا جمعه ساعت ۱۹ از شبکه نسیم پخش شد و باید این فرصت را به تیم تولید داد تا با بررسی نقاط قوت و ضعف در آینده شاهد طراحیهای خلاقانه از سوی برنامهسازان و مدیران رسانهملی باشیم.
هدیه طلبآمیز - کارشناس رسانه
منبع: روزنامه جام جم