ویژه‌برنامه «بی‌انتها» به تهیه‌کنندگی محمدامین پرواس و روایت حامد عسکری که این روزها هنگام افطار و سحرهای ماه رمضان روی آنتن است، تلاش دارد انسان را با خود روبه‌رو کند و از صفات خداوند با زبان ساده بگوید تا شاید مخاطب با تامل در آن بتواند زندگی بهتری برای خود بسازد. این برنامه بی‌شباهت به برنامه «با حسین حرف بزن» نیست. کمتر مخاطبی نام برنامه «با حسین حرف‌ بزن» را نشنیده است؛ برنامه‌ای که چند سالی ا‌ست در ایام محرم از شبکه نسیم روی آنتن می‌رود و توانست با ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود مخاطب را جذب کند. تهیه‌کننده هر دو برنامه محمدامین پرواس است. البته هیچ ایرادی نمی‌توان به شباهت بین برنامه‌ها گرفت اگر بتوانند حال خوب را برای مخاطبان به ارمغان آورند. آرامش خاصی در فضای بی‌انتها است. شاید بتوان معانی مختلفی از نام برنامه برداشت کرد که در کمتر برنامه‌ای به این موضوع توجه شده است. همچنین یکی از ویژگی‌های این ویژه‌برنامه که پنج آیتم مشخص دارد و مهمانانش مردمی هستند که هر روز با آنها سروکار داریم، استفاده از مترجمان ناشنوا یکی از بخش‌های برنامه است. ضمن این که بی‌انتها، از دکور عجیب‌وغریبی بهره‌ نبرده، چراکه تلاش کرده مخاطب را در این ماه، که به نوعی ماه حساب و کتاب است، با خود روبه‌رو ‌کند. صحبت از صفات خداوند به‌صورت ساده و با زبان عامیانه، موضوع محوری این برنامه است که تمام بخش‌های آن بر پایه همین مساله بنا شده است. با حامد عسکری راوی این برنامه که خود شاعر است و تسلطش بر اجرا و بداهه‌پردازی‌های لحظه‌ای در انتخابش برای پروژه بی‌تاثیر نبوده است و محمدامین پرواس که تهیه اثر را برعهده دارد، درباره بی‌انتها به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.

 ارتباط با خدا از چشمی دیگر
محمدامین پرواس، تهیه‌کننده «بی‌انتها» درباره شباهت این برنامه با برنامه «با حسین حرف بزن»  که چند سالی ا‌ست در ایام ماه‌محرم آن را روی آنتن شبکه نسیم می‌برد، می‌گوید: شاید کسی که برنامه را 
از دور نگاه می‌کند، می‌تواند به این مساله پی ببرد که شبیه با حسین حرف بزن است، البته نه به لحاظ فرمی، بلکه به لحاظ محتوا اما من با این نظر زاویه ندارم، چراکه احساس می‌کنم این‌گونه برنامه‌سازی را بلد هستم و حال درستی بر آن حاکم است. همچنین خوشحال می‌شوم اگر برنامه‌سازی در این فضا پیشرفت کند و شبیه آن را بسازند.
وی با اشاره به این‌که چهار سال پیش در ایام ماه‌رمضان که نزدیک سحر کانال‌های تلویزیون را جابه‌جا می‌کرد، تصمیم به ساخت این برنامه گرفته است، می‌افزاید: آن زمان به این نتیجه رسیدم که برنامه‌ها، حرف دل من مخاطب را نمی‌زند یا حداقل من این‌گونه با خدا حرف نمی‌زنم. همچنین احساس کردم درصدی از جامعه اطراف من نیاز دارند مدل دیگری که غیرمستقیم و مهربان‌تر است، با خدا ارتباط بگیرند.
تهیه‌کننده بی‌انتها ادامه می‌دهد: همچنین مخاطبان را این‌گونه در نظر گرفتم که ممکن است افراد مذهبی و به‌اصطلاح روزه‌گیر نباشند اما ارتباط‌شان با خدا خوب است. در حقیقت ما قصد داریم بگوییم که نشان‌دادن فرمول و مسیر برای ارتباط با خدا شاید درست نباشد، چرا که هرکس می‌تواند به گونه‌ای با خدا ارتباط بگیرد و حال دلش را خوب کند.
 حرف دل مردم
پرواس مطرح می‌کند: ایده‌ای که در ذهن داشتم به ساخت آیتم‌هایی در سه سال گذشته منتهی شد. به‌عنوان‌مثال آیتمی با سیدمهدی شجاعی
داشتیم و کارهای مشترکی با صابر خراسانی، علی فانی و ... انجام دادیم. سال ۱۴۰۰ نیز تغییراتی ایجاد کردیم به گونه‌ای که باران نیک‌راه و محمدحسین پویانفر به تیم ما اضافه شدند و حامد عسکری نیز اجرای آیتمی در مسیر نجف به کربلا را برعهده گرفت.
به گفته وی، ضبط بی‌انتها، ۱۴۰۱ به پایان رسیده است و تدوین آن به‌صورت روزپخش در حال انجام است. این برنامه حاصل یک تیم حدود ۴۰ نفره است که نوروز خود را با حال خوب برای تولید آن گذاشته‌اند.
پرواس درباره بخش‌های مختلف بی‌انتها تصریح می‌کند: این برنامه که هنگام افطار و سحرهای ماه‌رمضان روی آنتن شبکه نسیم می‌رود، پنج آیتم دارد. نام اولین آیتم برنامه «حرف‌دل» است که ما با حضور در لوکیشن مشاغل مختلف که برای مردم قابل لمس است و هر روز آن را می‌بینند، از زبان آنها با خدا ارتباط گرفتیم. البته صدای افراد را نمی‌شنویم بلکه نریشنی داریم که سعی می‌کند شبیه شخصیت در شغل مورد نظر صحبت کند.
تهیه‌کننده بی‌انتها ادامه می‌دهد: پس از آن حامد عسکری را در استودیوی برنامه با دکوری بسیار ساده می‌بینیم که هرشب درباره یکی از اسامی خداوند که قابل‌ لمس است، صحبت می‌کند. ناگفته نماند که آیتم‌ها براساس مفهوم اصلی برنامه که یکی از نام‌های خداست، طراحی شده. بعد از آن در آیتم «با تو حرف می‌زنم» که برای سال گذشته است، باران نیک‌راه متنی را که با کودکی و ارتباط با خدا در آن زمان باز‌می‌گردد، می‌خواند و مخاطب فقط صدای ایشان را می‌شنود. البته نقطه ویژه این آیتم اجرای دو نفر از مترجمان ناشنوایان برای آنهاست.
پرواس یادآور می‌شود: پس از بازگشت به استودیو و شنیدن قصه از زبان حامد عسکری که داستان‌های شیرین و دلنشین تعریف می‌کند و شخصیت‌اش به‌گونه‌ای‌ است که در لحظه می‌تواند چیزی خلق کند، آیتم «کنج خلوت» را داریم که در حرم امام رضا (ع) ضبط شده است. مفهوم آیتم هم از اینجا می‌آید که آدم‌ها در هر موقعیتی و با هر نگاه مذهبی، کنجی برای خلوت‌کردن دارند و برای من جالب بود که به آن راه پیدا کنم. آن زمان در دسترس‌ترین فضایی که ما بتوانیم از حضور دوستان بهره ببریم، حرم اهل بیت بود که به لطف امام رضا (ع) این اتفاق افتاد.
وی می‌افزاید: برای این آیتم از سبک دوربین مخفی استفاده شد؛ یعنی با دوربین به صحن انقلاب حرم رضوی می‌رفتیم و از برخی افراد در‌خواست کردیم چند دقیقه‌ای از وقت‌شان را در اختیار ما قرار بدهند چرا که 
امام رضا (ع) هدیه ویژه‌ای برایشان درنظر گرفته است. وقتی کسی قبول می‌کرد، از او خواهش می‌کردیم چشمانش را ببندد و او را به طبقه دوم حرم می‌بردیم و روبه‌روی گنبد می‌نشاندیم. موقعیت خاصی‌ برای زائر امام رضاست گرچه برای امام هشتم تفاوتی نمی‌کند. شخصیت‌های مختلفی در این آیتم حضور پیدا کردند و من با آنها بدون آن‌که مرا ببینند، شروع به صحبت می‌کنم.
تهیه‌کننده بی‌انتها با اشاره به این‌که پس از بازگشت به استودیو و صحبت‌های راوی برنامه درباره موضوع مورد نظر، آیتم «سی‌پند» پخش می‌شود، می‌گوید: مجید خسروانجم اجرای این آیتم را برعهده دارد و در حقیقت با ۳۰ نفر که شخصیت‌های متفاوت دارند، در سنین مختلف هستند و از شهرهای متفاوت آمده‌اند، به مدت ۳۰ شب درباره موضوع محوری برنامه صحبت و آن را باز می‌کند. پس از آن حامد عسکری را دوباره در استودیو می‌بینیم و سپس مخاطب، مناجات محمدحسین پویانفر که شعرهای فاخری دارد و از ملودی‌های سنتی‌تر استفاده کرده است، می‌شنود و در پایان راوی، برنامه را به کسانی که در اطراف‌مان هستند، تقدیم می‌کند.
پرواس درباره انتخاب حامد عسکری به‌عنوان راوی برنامه اظهار می‌کند: ویژگی تسلط روی اجرا و بداهه‌گویی‌ باعث شد به سراغ ایشان برویم. حامد عسکری قصه‌گویی ویژه خود و حال خوبی دارد که دلنشین است و مخاطب هم می‌پسندد.
وی در پایان با اشاره به این‌که باید نگاه تازه‌ای به برنامه‌های رمضانی شود، خاطرنشان می‌کند: من مشکلی با این‌که افراد در این ماه به کارهای بعضا بدی که در طول سال انجام داده‌اند، فکر کنند، ندارم و اساسا شاید کارکرد ماه رمضان این باشد که انسان در خود تاملی کند اما نمی‌دانم این فرم تکراری برنامه‌های تلویزیونی که شاید از سر ایده نداشتن و حتی تنبلی می‌آید، از چه زمان باب شده و هنوز هم تکرار می‌شود. ما تلاش کردیم متفاوت باشیم و فرم را تغییر دهیم، گرچه بی‌انتها هم برنامه‌ای شاداب و سرحال نیست اما ریسک را پذیرفتیم و حال برنامه به‌زعم مخاطبان خوب است. البته علاقه دارم برنامه‌ای ویژه این ماه بسازم که وجه شادابی در آن باشد که امیدوارم این اتفاق رخ بدهد چرا که احساس می‌کنم جامعه ما نیاز دارد با خداوند به‌گونه دیگری ارتباط برقرار کند.

منبع: روزنامه جام جم