آزاده مویدی فرد صداپیشه و عروسک گردان که این روزها به جای یک خفاش عروسکی صحبت می کند، می‌گوید، می‌تواند دنیای عروسک را بفهمد و تشخیص دهد در هر قصه‌ای چه برخوردی می‌کند. او همچنین در بخش دیگری از صحبت‌هایش می‌گوید صداپیشه ها و عروسک گردان ها آدم‌های خوبی هستند که دیده نمی‌شوند و احتیاج به تشویق و دلگرمی دارند.

به گزارش ایسنا،  برنامه «شبکه کوچک» که ترکیبی از شخصیت‌های انیمیشنی، رئال و عروسکی است، مدتی است به روی آنتن شبکه نسیم می‌رود. آزاده مویدی فرد ـ عروسک گردان برنامه «شبکه کوچک» ـ که در این برنامه عروسکی به جای یک خفاش صحبت می‌کند، درباره این شخصیت عروسکی توضیح داد: موقعی که آقای سلطان احمدی (کارگردان) پیشنهاد صدای شبرنگ را به من دادند، اوج مسایل کرونا بود و خیلی بحث سر این بود که خفاش‌ها یکی از موجوداتی هستند که خیلی پشت سرشان حرف است بابت اینکه خب کرونا از آنهاست. از این رو من سعی کردم که در اصل خیلی پررنگ در کاراکتر خفاش قرار بگیرم؛ طوری که انگار او طرحواره شرم و نقص دارد و فکر می‌کند همه‌ی مسایل و همه‌ی مشکلات جهان تقصیر اوست. از آنجایی که خودم هم طرحواره شرم و نقص داشتم و دارم و روی آن کار می‌کنم، این موضع خیلی به من فرصت خوبی داد برای اینکه این کاراکتر را بتوانم حقیقی در بیاورم؛ چون طرحواره شرم و نقص جزو پنج طرحواره‌ی اولیه ای است که عموما آدم‌ها با آن درگیر هستند. مثلا فکر می‌کنند اگر یکی تلفنشان را نمی‌دهد حتما یک کار بدی کرده‌اند یا مثلا فکر می‌کنند اگر یک چیزی افتاد آن‌ها بد گذاشتنش!

او درباره برنامه انیمیشنی، رئال و عروسکی «شبکه کوچک» توضیح داد: ما تقریبا چیزی نزدیک به ۴۰ جلسه پیش از ضبط، تمرین کردیم. در تمرین ‌ها سعی کردیم کم کم یکسری از چیزهایی که در مورد دنیای آن عروسک وجود دارد را بشناسیم؛ مثلا اینکه شبرنگ از کجا آمده خانواده‌اش چه کسانی بوده‌اند، در خانواده چه طوری با او برخورد می‌شده، چرا خانواده‌اش را ترک کرده و از غار زده بیرون و اینکه چرا رنگی است و الباقی چه رنگی هستند. سعی کردیم تاریخچه‌اش و شناسنامه‌اش را مثل من و شما که شناسنامه‌ای داریم، مشخص کنیم. سعی کردم که با کمک آقای سلطان احمدی به بخش شناسنامه کاراکتر برسم و بعد هم به یکسری از واژگان که تکرار شونده باشد، ریتم داشته باشد، موجز باشد و در کمترین زمان بتواند بیشترین معنی را برساند. این‌ها را ما طی چهل جلسه تمرین درآوردیم و بعد فکر میکنم از ماه دوم ضبط دیگر هیچ چالشی در  کاراکتر شبرنگ نداشتم؛ یعنی می توانستم متصور بشوم که در هر قصه ای چه رنگی است و یا چه برخوردی می کند؛ می توانستم دنیایش را بفهمم.

مویدی فرد درباره این برنامه تلویزیونی افزود: «شبکه کوچک» برنامه شریفی است. برنامه ای که در آن همه آدم ها بر حسب توانایی هایشان در جایگاهشان قرار گرفته‌اند. منطقش بابت ساخته شدن سرگرمی صرف نیست. به مخاطب امیدی می‌دهد که آن امید خیلی به نظر من جذاب است. بچه‌هایی که با این برنامه همکاری دارند همه درجه یک و حرفه‌ای هستند. آنقدر همه خفن هستند که باید جلوی پای همه بایستی و سلام و علیک کنی و بگویی خوشحالم از نزدیک می‌بینمتان.

او در پاسخ به این سوال که «شبکه کوچک» را برنامه ماندگاری می‌بیند یا نه؟ گفت: صادقانه بگویم خود کار اسباب ماندگار بودن را دارد اما نمیدانم ماندگار می‌شود یا نه. خیلی کار خوبی است شما یک باکس ارزشمند می بینید از یک عالمه تکنیک درست و  تعریف درست در مخاطب شناسی. شما می توانید این باکس را وببینید و از جایتان تکان نخورید. این کار جزو ۱۰ درصد کارهای آبرومند و خوبی است که در زمینه عروسکی در همه این سال ها ساخته شده است.

این عروسک گردان با بیان اینکه شبرنگ را خیلی زیاد دوست دارد و خیلی خوشحال است که به جایش صحبت می‌کند، درباره چالش های صداپیشگی عروسک شبرنگ عنوان کرد: یک بخشی که خیلی تلاش کنم که این کاراکتر در بیاید و برایم چالش بود، کم حرف بودن شبرنگ بود زیرا بیشتر تجربه‌ی صداپیشگی‌هایی که داشتم جزو عروسک های خیلی پرحرف بوده اما اینجا بسته به کاراکتری که خود شبرنگ داشت و عروسک‌گردانی ویژه‌ای که  به وسیله‌ی علی اعتصامی فرد و بعدش مهتاب تبریزی می‌شد، اتفاقا این مدلی بود که اصلا دیالوگ زیادی نداشت و خیلی نباید پر حرف می‌بود این برای من در صداپیشگی بعد از این همه سال یک چالش بود زیرا باید موجزترین کلمات را استفاده کرده و دایره واژگان به کمترین جا می‌رسید ولی در عین حال درست و تاثیرگذار. سعی کردم از دریچه‌ی شبرنگ به زندگی یا به قصه‌اش نگاه کنم. به نظرم یک مقدار صداپیشگی عروسک را می‌تواند ویژه کند. تو فقط مثل آن عروسک حرف نمی زنی بلکه مثل او فکر هم می‌کنی؛ اینجا جایی بود که یک کم شبرنگ برایم سخت و متفاوت بود البته سختی اش خیلی شیرین و دلنشین بود.

یکی دیگر از شخصیت‌های عروسکی «شبکه کوچک»

او درباره چالش های صداپیشگی عروسک گفت: همه کسانی که می خواهند وارد حرفه صداپیشگی بشوند فکر می کنند که چون صدایشان خیلی بامزه است می توانند واردحرفه صداپیشگی بشوند. در صورتی شما فقط لارم نیست صدای قشنگی داشته باشید یعنی شما میتوانید صدای قشنگ ینداشته باشید ولی صدایپیشه خوبی باشید. یک بخش زیادی از آن به هوش هیجانی آن شخص برمی گردد و قسمتی هم به جهان بینی آن شخص به عنوان صداپیشه برمی گردد، بخش دیگر مربوط به تمرکز شخص به عنوان صداپیشه است  اینکه هم حواسش به متن باشد و هم به عروسک گردان و مانیتور.

مویدی فرد در پاسخ به این سوال که تعامل میان صداپیشه و عروسک گردان چگونه شکل می‌گیرد؟ توضیح داد: قطعا همه این کارها تکنیک دارند اما استمرار، این تعامل را بهبود می‌بخشد. به خاطر اینکه کم کم یک عروسک‌گردان و صداپیشه با همدیگر به قول ما عروسکی ها مچ می شنوند و همدیگر را  پیدا می کنند. یعنی وقتی عروسک گردان یک حرکتی را انجام می دهد، صداپیشه هم با آن حرکت عروسک‌گردان صدا می‌گوید. بخش زیادی از آن مربوط به تکنیک است و بخش دیگر استمرار. هوش هیجانی و تمرکزی که یک نمایشگر عروسکی در زمینه کار صداپیشگی و یا عروسک‌گردانی دارد هم سهم مهمی در بهبود این تعامل دارد.

او درباره دشواری‌های کارهایی که بر اساس بداهه پردازی است عنوان کرد: بداهه کلا سخت است. من به عنوان صداپیشه باید یک خطی از قصه را داشته باشم و باید این آگاهی را داشته باشم که به همکاران دیگرم به عنوان صداپیشه فرصت بدهم که در یک کار بداهه دیالوگشان را بگویند. اما شیرین است زیرا بخاطر اینکه شما در لحظه ممکن است اتفاقی را به خاطر عروسکتان درک کنید یا یک لحظه خیلی شیرین را از عروسکتان ببینید که به آن فکر نکردید. سختی‌ها و شیرینی های خودش را دارد.

مویدی فرد در پاسخ به این سوال که صداپیشه‌های عروسک چطور تلاش می کنند تا از دیگر همکارانشان و عروسک گردان ها عقب نیفتند؟ گفت: ما اصلا این شکلی به داستان نگاه نمی کنیم ما به عقب ماندن یا جلو ماندن نگاه نمی کنیم. کارگردان کار، آقای سلطان احمدی این جا به ما می‌گویند که خط داستان چیست و عروسک محوری و یا شخصیت محوری در این قسمت کیست و ما همه سعی میکنیم اجازه بدهیم که آن شخصیت محوری یا آن عروسکی که محور است همه اتفاق ها دورش بیفتد. کسی از کسی جلو نمیزند. کار عروسکی یک تعامل است بین همه صداپیشه ها و همه عروسک گردان‌ها  و همه بازیگرها برای اینکه خروجی کار دلنشین باشد.

او در پاسخ به این سوال که به عنوان یک صداپیشه چکار می کنید که بیشتر شنیده شوید؟ هم گفت: من لحظه را درمیابم؛ لحظه ای که دیالوگ از آن من است. به بیشتر شنیده شدن فکر نمی کنم ممکن است که در پلاتوی هفت دقیقه ای عروسک من دو تا دیالوگ داشته باشد ولی آن دیالوگ سر ضرب و درست گفته بشود، به موقع گفته بشود. اتفاقا خیلی هم خنده بگیرد و یا خیلی هم تماشاچی کیف کند؛ به نظرم لزوما حراف بودن به معنی یک کار خوب انجام دادن نیست به خصوص در کار عروسکی. به ویژه در کاری که چندتا صداپیشه دارد این که شما به صداپیشه‌های دیگر و بازیگران هم فرصت بدهید خیلی مهم است.

این عروسک گردان درباره راه ماندگاری در این حرفه توضیح داد: من سلیقه عوام را چه در بچه و چه در بزرگسال، در دایره واژگانم و کاراکتر پردازی شخصیتم لحاظ می‌کنم؛ یعنی می روم سراغ کلمات، جملات و دنیایی که برای بچه ها یا آدم بزرگ‌ها ملموس است. سعی می کنم که با بخش عوام آدم‌ها ارتباط برقرار کنم. آن بخشی که در روزمره است. روزمرگی خیلی کمک می کند که مخاطبان شما را دوست داشته باشد یا آدم‌ها قبولتان کنند چون شبیه خودشان هستید شبیه روزمره‌شان.

او درباره اینکه نحوه انتخاب عروسک گردان برای یک عروسک چقدر به خود شخص و چقدر به کارگردان بستگی دارد، گفت: به نظرم  همیشه به کارگردان بستگی دارد؛ یعنی کارگردان است که من را به عنوان یک صداپیشه انتخاب می کند و بعد من هستم که به عنوان یک صداپیشه تشخیص می دهم که سر کار این کار بروم یا نروم. ولی همیشه این کارگردان است که از من دعوت به کار می‌کند.

او افزود: معیار من برای انتخاب کاراکتری که قبول می‌کنم این است که اولا  دور از کارهایی باشد که کردم مثلا اینجا بابت شبرنگ خیلی خوشحال شدم زیرا تا حالا در زندگی ام صدای یک خفاش را نگفته بودم و یا اینکه خیلی به وجد آمدم وقتی فهمیدم این کاراکتر فکر می کند تقصیر همه دنیا بر گردنش است؛ چون این چیزی است که همه آدم‌ها در زندگی شان درگیرش می شوند. اگر قرار باشد خودم انتخاب کنم صدای کدام عروسک را بگویم،  می روم سراغ آن عروسکی که متفاوت از همه عروسک‌هایی باشد که تا حالا صدایشان را گفته‌ام، دنیایش جهان شمول تر باشد و به زندگی آدم‌ها نزدیکتر باشد و بتواند در آینده تاثیر خودش را روی آدم‌ها بگذارد.

مویدی فرد درباره صداگذاری شخصیت‌های منفی عروسکی عنوان کرد: تا حالا نقش منفی به من پیشنهاد نشده است. به نظرم بامزه هم است ولی من تا حالا نتوانستم بگویم. من همیشه کاراکترم بامزه است و شما را یاد گربه همسایه می اندازد.

آزاده مویدی فرد

او در جواب این سوال که تا حالا فکر کرده است شغل صداپیشگی را ترک کند؟ گفت: من خیلی خوشبختم که شغلم صداپیشگی است. من این فرصت را داشتم که با صدایم بچه ها را خوشحال کنم این فرصت را داشتم که در دهه ۴۰ زندگی ام به دنیای دورو بر خودم با فانتزی نگاه کنم. من خیلی شغلم را دوست دارم هیچ وقت فکر ترکش را نکرده‌ام ولی به این فکر کردم که یک روزی در یک موقعیت خوبی قرار بگیرم و به لحاظ مالی استطاعت خوبی داشته باشم، کار بسازم و این فرصت را به جوان‌ها بدهم که بیایند صدا بگویند ولی باز هم آن موقع پای شغلم می‌ایستم.

مویدی فرد در پایان گفت: به کارهایی که بابتش زحمت کشیده می‌شود احترام بگذارید. بخش زیادی از دلگرمی ماهایی که کار هنری می‌کنیم شاید به تشویق مدیران بستگی داشته باشد. استمرار در ما جاری است؛ مدیران هم این استمرار را مستحق ما بدانند. ما را دلگرم کنند مایی که وسط این همه به هم ریختگی، جای دور، وسط کرونا و در شرایطی که هفته ای یکبار تست می‌دهیم،  آمده‌ایم و سعی کردیم عروسک ها را زنده کنیم. هوای ما را داشته باشند. ما آدم های خوبی هستیم ما دیده نمیشویم ولی خیلی آدم‌های بی آزار و خفنی هستیم. خودم را نمی‌گویم بلکه همه همکاران همین طورند.

به گزارش ایسنا، برنامه «شبکه کوچک» هر روز ساعت١٩ از شبکه نسیم پخش می‌شود. سیدمسعود صفوی و دریا صفوی تهیه‌کنندگان، رضا طالب‌زاده مجری طرح و مدیر تصویربرداری، مینا سلیمی بازیگر و طراح لباس، مهدی نائینی و پوریا بیات بازیگر، فاطمه طریقی عروسک ساز، مهدی برقعی، شیما بخشنده، حسین نعیمی ذاکر، حامد ذبیحی، سینا رستگاری، عیسی یوسفی پور، مهتاب تبریزی، نگار شهبازی،علی عتصامی فر، رضا خسروی، ملیحه جعفری، رویا قادری صدوقی، عروسک گردانان و الکا هدایت، آزاده مویدی فر، بهادر مالکی، محمد عسگری، امیرمیرآقا، مهدی شاهپیری، امیر حسین انصافی، حامد جعفری کیا، مرتضی مشکات، نیایش میمندی نژاد، صداپیشگان برنامه «شبکه کوچک» هستند.